BU BAYRAMDA ZEMZEM SUYU DOLDURDUK

O AN ZEMZEM SUYU AKARMIŞ

Bir bayramı daha kutlayıp geride bıraktık.

Son zamanlarda Bayram denildiği vakit nedense sadece çocukluğumuzdaki bayramları hatırlar olduk. Zira daha 3 ay önceki kutlamasını yaptığımız Ramazan bayramını daha neredeyse hatırlamıyoruz.

Teknolojinin her alanda ilerlemesi özellikle iletişim ve ulaşım alanındaki ilerleyiş hızı öyle başımızı döndürmüş olmalı ki,sarhoş hayatı yaşar gibi olduk.neyse;Dedik ya bayram denildi mi hemencecik çocukluğumuzdaki bayram günlerindeki yaşadığımız heyecanın esintisi içimizde kükreyiverirdi .Aslında çocukluğumuzdaki bayramlar denilince aslında çok ta gerilerden bahsediyoruz bundan on beş-yirmi sene önceleri de denilebilir.O vakitlerde bayram heyecanı arife gününden başlardı.Anne-baba veya diğer büyüklerimiz bizleri pazara götürüp üzerimize bayramlık kıyafetler alırlardı ki o an bayram tebessümü yüzümüzde belirmeye başlardı.Anneler yarınki bayram günü için yufka börekler açar,külçe tatlıları,pişmaniyeler hazırlayıp bayram ziyaretine gelecek misafirler ikram heyecanı içinde tatlı telaş yaparlardı,babamız ellerimizden tutar mezarlıklarda götürüp ahrete intikal eden geçmişlerimize ziyaret eder,Fatihalar okur ve hem sevap hem de ibret kazandığımızı anlatırlardı,elbette içimizde bir huşu oluşurdu.Arife günü bitiminde yarının bayram olacağı ve bayramı nasıl ikame edeceğimizi bütün güzelliklerini anlatırlardı.Bu sohbetlerden aldığımız izlenim heyecanı içinde o günü bitirmiş olurduk.

Bayram sabahı bayramlık elbiselerimizi giyer büyüklerimizin peşine düşer tatlı ve mutlu şekilde bayram namazına giderdik.bayram namazı sonrası köy meydanında siniler üzerine enva-i çeşit yiyeceklerin konulup, sofraların kurulduğu alana toplanır bütün köylü topluca yemek yer ve oracıkta bayramlaşma tokaları yapılır,devamında ise bütün akraba ve komşuların evlerine varır bayramlaşır sohbetler ederdik.Sanırım bütün bu güzellikleri ruhumuzdan gasp eden içinde bulunduğumuz teknolojik ve kapitalist sistemin acı hediyesi.

Yukarıda bahsettiğimiz çocukluğumuzda ki güzellikler az da olsa çok şükür köylerimizde halen yaşatılmaya çalışılması sevindirici.

Geride bıraktığımız bu bayram günü doğup büyüdüğüm Dedemli köyüne gittim.Arife günü merasimleri ve bayramın ilk günü izlenimlerim de gördüklerim eski bayramların esintisi azalmış olsa da halen yaşatıldığına-yaşatılmaya çalışıldığına tanık olmam sevindiriciydi,Çünkü çocukluğumdan beri köyümüzde her bayram sabahı bayram namazına giderken ve bayram namazı eve dönüşte kadınların ellerinde su testileri ile köy çeşmelerine gider su doldururlardı.

‘’ O AN ZEMZEM SUYU AKAR…!’’

Bu olayı ta o vakitler merak eder babama sorardım, bu ablalar,teyzeler sabah-sabah neden çok su doldururlar diye.Babam da bayramın ilk günü bayram namazı kılınmaya başlanıp ve namaz bitimine kadar olan bu zaman zarfında öyle bir an olurmuş ki,işte o an  çeşmelerden zemzem suyu akarmış diye inanırlar da bundan dolayı her bayram sabahı bu vakitlerde su doldururlar derdi.

Şimdilerde hep deriz ya ‘’ ah nerede o eski bayramlar.’’ Dememize ne hacet,sanırım malum hal iletişim teknolojisi tabii iletişimimizi,ulaşım teknolojisi de emek ve özleme ruhumuzu çaldı.