SÜLEYMAN GÜVERCİN (DELİ SÜLÜMAN)

 EVİN YANACAK

 1900-2000li yılları arasında yaşayan Dedemli köyü Deli Sülüman lakaplı Süleyman Güvercin evinde pek fazla kalmaz  köy köy gezerdi.

Genellikle köye yakın olan Bozkır çevresindeki köylere sıklıkla gider akşama kadar gezer tozar ve akşamleyin varsa bir köy odasında,yoksa da kimseyi tedirğin etmeyeceği bir mahalde paltosunu bürlenip geceyi geçirir.

Günlerden bir gün Bozkır / Karabayır köyüne gider.Daha öncede geldiği için köylüler onu tanırlar ve yemek ikram ederler.

Deli sülüman sofraya oturuken besmele çeker ve aldığı her lokmanının ardından ''şükür,şükür şükür'' der.Bundan dolayı o köyde şükürlü Sülüman emmi derlermiş.

Yine bir köy sofrasında yemek yerlerken içlerinden birisi Sülüman'nın şakacı olduğunu bildiği için takılır.

'' Dışarıda buz gibi kar var ama ben yanıyorum şükür.Ağustos'da ki o sıcakta da donuyorum Şükür '' demiş.

Süleyman emmi de ona '' Sus len dabış tabi şükredeceksin demiş.

Yemeğini yer köy kahvesine gider otururlar sohbet ederler.Akşam olunca köy odasına misafir olur ve geceyi orada geçirir.

Sabah ezanları okunmadan alaca karanlık vakitte kalkar ve başka bir köy istikametine doğru yol alır.

Köyün dış kısmında bir çeşme görür.Çeşmede yıkanmak ister etrafı kolaçan eder kimseleri göremez  ve üst kıyafetlerini çıkarır iç kıyafetleri ile çeşmenin havuzunda yıkanır.

Uzaktan uzağa  bu durumu  gören bir çoban kendini hissettirmede çeşmeye yaklaşır ve Deli sülüman olduğunu fark eder ''ulen dur sen şu deliye bir şaka yapayım bakıyım ne yapacak''  der.

 Sülüman amcanın çeşme kenarına koyduğu kaba kıyafetlerini  alıp başka bir yere saklar biraz uzaklaştığı bir mesafeden  izlemeye başlar. Sülüman amca banyosunu bitirip elbiseleri  giymek ister ama elbisesini koyduğu yerde bulamaz

Hava çok soğuk üşümekte ve titremektedir.

Bir müddet elini alnına dayayıp yerinden kalkar  ve elbiselerini aramaya koyulur. Neyse ki elli –yüz metre uzakta bulur.

Bu geçen sürede aşırı derecede üşümüş ve elbiselerini zorla giyebilmiş.

 Üşmenin etkisi ile takadı kesilen Süleyman amca biraz ısınmak için tekrar aynı köye dönüp sobanın yanına oturur.

Bu acımasız şakayı yapan şahısta kahvenin bir köşesinde oturmakta ve hiç bir şey olmamış gibi çayını yudumlamaktadır.

Sülüman amca ise sobanın başında ısınınca  kısacık bir uykuya dalar. Uyanıp kendine gelince etrafındaki insanları göz ucuyla bir kaç saniye süzdükten sonra  içlerinden birisinin yanına varıp  kulağına eğilir ve; ''SENİN EVİN YANACAK HAA!'' der.ve sessizce köyden ayrılır,

Adam  şaşkın ama bencildir. ’’Yahu bu deli ne saçmalıyor'' diyerek geçiştirmeye çalışsa da içinde bir soğuk rüzgar esmektedir.

Bir süre sonra o adamın evinde sebebi belli olmayan bir nedenle yangın çıkar ve evi tamamen yanır.

dışarısı çetin, rüzgarlı ve soğuktur. Evi yanan adamın aklına hemen Sülüman amcanın'' SENİN EVİN YANACAK ! '' sözü aklına gelir.

 O an için hata yaptığını anlar ve derhal Sülüman amcayı bulma ve helallik alma peşine düşer.

Dedemli köyüne gelip Sülüman amcayı bulur ve; '‘Ne olur beni affet,Hakkını helal eyle'' diye yalvarır.

Süleyman amcada; '' HELAL EDEYİM AMA ONARDIĞIN EVİN BİR DEFA VE SICAK HAVADA YANACAK AMA BU SEFER AZ YANACAK'' Haydi Allah Affetsin’’ der.

Adam  köyüne döner  yangın çıkmaması için ne kadar önlem almışsa da havaların iyiden iyiye ısındığı bir günde yine yangın çıkar ve az bir hasarla yangından kurtulur..
Mekan-ı Cennet Olsun.

Bu derlemeyi köyümüzde türbesi bulunan köy Seyit Bayram veli ve hemen yanı başında mezarı olan Süleyman Güvercin'in mezarını ziyarete gelen Karabayır köyünden bir vatandaşın aktarımıdır.

Metin BİLGİLİ.